Zeeland

Zeeland:  437 km door Zeeland en randje België
maandag 24 juni – vrijdagochtend 28 juni

Zeeland is een voor mij tamelijk onbekend terrein. Mooie aanleiding om met fiets en bepakking naar Roosendaal te treinen en daar wat daagjes de verschillende eilanden te ontdekken.
Niet wetend dat ik een paar jaar later met Michiel hier wat vaker zal komen. Met name in Zierikzee, maar ook in Middelburg.
Via de Fietsersbond Routeplanner, waarbij de planner een klein stukje de grens overschrijdt met België, weet ik dat daar nog twee straatnamen met “Astrid” erin, voorkomen. Ook die wil ik, nu ik toch “in de buurt” ben, meepikken. Mijn opa’s roots liggen in Hulst, zijn geboorteplaats, dus ook dat kan ik bezoeken. Zo creëer ik potentiële doelen voor in mijn fietstocht, dat vind ik leuker fietsen dan helemaal zonder plan de fiets op te stappen.

De regio’s

Dag 1:   Tholen & Schouwen -Duiveland:  85 km
Roosendaal –Tholen –Bruinisse –Zierikzee
Dag 2:  Schouwen-Duiveland & Noord-Beveland & Walcheren: 118 km
Zierikzee –Renesse (onder) –Burg-Haamstede – Oosterscheldekering –Veere –westkust –Middelburg
Dag 3: Walcheren & Zeeuws-Vlaanderen & België:  105 km
Middelburg –Vlissingen– Breskens–Groede–westkust–Sluis–Koningin Astridlaan Maldegum–Koningin Astridplein Eeklo– Philippine
Dag 4: Zeeuws Vlaanderen & Zuid-Beveland: 129 km
Philippine –Bierkaaistraat Hulst (opa) – Verdronken Land van Saefthinge (grootste brakwater gebied Europa) –Terneuzen– deel LF13-Rilland
Dag 5: terug treinen

Maandag 24 juni: Roosendaal – Zierikzee: ongeveer 85 km
Ik neem de trein van 10.22 naar Roosendaal, 12.11 uur arriveer ik. Onderweg in de trein monteer ik mijn nieuwe km-teller. Bij de stationsstalling vraag ik nog even hulp bij het instellen van de km teller; een pen blijkt beter te werken dan het puntje van de sleutel, bij het aanpassen van de diverse standaardwaarden.
Het is fris en miezerig. Ik draag een korte broek.  Ik kan mijn enige lange broek aan doen, maar dat betekent dat ik dan mogelijk geen droge broek meer heb voor de avond. Daarom besluit ik arm- en beenstukken te kopen. De fiets mag voor in de winkel gestald worden. Aansluitend neem ik in een restaurantje nog een omelet met warme chocomel; het is tenslotte zomer;-). Mijn bepakte fiets parkeer ik tegenover de zaak in een gratis bewaakte stalling. Het is 14.00 uur als ik goed en wel op de fiets stap richting Zierikzee.
De route gaat via Wouw, Halsteren, Tholen en de dijk op richting Bruinisse en Zierikzee. Hier langs de dijk zijn soms leuke en rustige stukjes en minibos. In Tholen pikt een kraai van de enorme potten gevuld met brood bij de bakker. En een straat die eens de mooist versierde straat was. Van die versiering is 10 jaar later niet veel meer te zien.

Indrukken van vandaar zijn miezer, water, wind en de geur van en zicht op vlierbloesem, veel vlierbloesem. Een oudere man heeft last van een aanlopend spatbord. Dit is niet te verbuigen, maar mijn laatste tyrap van de km teller biedt uitkomst. Mijn rijtje indrukken vul ik aan met vogels en klotsend water.

Bruinisse en omgeving

Rond 19 uur fiets ik Zierikzee binnen; via een oude stadspoort beland ik in een leuk oud stadje met o.a. de Nieuwe kerk, mooi museumgebouw, de molen en de Sint-Lievensmonstertoren. Na een uurtje dwalen, fiets ik een stukje terug; net voor Zierikzee heb ik een Vekabocamping gezien, waar ik na 20.00 uur arriveer. Ik zet de tent op en omdat het inmiddels weer miezert, eet ik brood in de recreatiezaal en kijk daar intussen tv. Het programma gaat over een meid van 26 jaar die een dodelijke erfelijke aandoening heeft. Zij besluit euthanasie te plegen op haar verjaardag. De avond ervoor viert ze haar verjaardag nog groots. Hoe vreemd, onwerkelijk en verdrietig is dat.

Dinsdag 25 juni: Zierikzee- Middelburg:  118 km
Ik slinger richting noordwestwaarts, onder Renesse door via de duinen, langs Burgh-Haamstede. Zo krijg ik zoveel mogelijk mee van Schouwen Duiveland.

 

Er moet iemand gedacht hebben "als we dan toch moeten afstappen, dan kan de fiets net zo goed de boom in"

Ik fiets over de Oosterscheldekering; ik heb er vaak over gehoord en wil het nu ook zien. Bij een zonnetje en wind in de rug, is dit een leuk stukje. Het is een dijk van 8 km, langer dan ik had verwacht. Neeltje Jans laat ik links van de snelweg liggen. Ik fiets rechts. Her en der zijn stukjes begroeiing en duinen. Best mooi.

Op Noord-Beveland slinger nog een stukje naar het oosten, alvorens met een pontje vanuit regio Rancho Grande – ben ik in Zuid-Amerika, vraag ik me af- naar Veere te varen. Er is ergens een wegopbreking, dus even wikken en wegen hoe ik wil fietsen. Ik weet namelijk niet zeker of het pontje vaart. En als ik toch Veere wil aandoen, betekent het dat de dagetappe nogal lang kan worden, als ik Middelburg ook nog via de kust wil aanfietsen vandaag.

Het pontje gaat wel, ik moet alleen 50 minuten wachten tot het half 4 is. Intussen stel ik mijn zusje Ymke op de hoogte dat ik vandaag in Middelburg zal arriveren. Gisteren kwamen we erachter dat we beiden in Middelburg zouden zijn. Zij van dinsdag op woensdag voor haar baan bij Rijkswaterstaat. Ik verwacht niet voor 18.30 uur daar te zijn, als ik nog een stuk van de kust wil meepakken. Veere is een schattig, klein oud plaatsje met de nodige keitjes.

Ik zet koers richting Oostkapelle- Domburg. Ik krijg wat honger, dus koop ik in Koudelande een stroopwafel tegen een hongerklop. Ik denk dat het maar goed is dat ik niet een aantal weken later in deze kuststreken fiets. Dan is het vast druk, als je ziet wat er aan campingcapaciteit is en hoe mensen over het kustfietspad lopen. Nabij Dishoek koers ik richting Middelburg. Dit stuk na Veere, heb ik het tempo er redelijk inzetten, zodat ik zowel deze streek kan zien, maar ook tijdig in Middelburg ben.

Regio Westkapelle

Ymke kom 18.44 uur aan, en nog geen minuut voor haar aankomst fiets ik het perron op. Goede timing! Ymke belt haar B&B of ik tegen bij betaling, zo last minute, bij haar op de kamer kan overnachten. Zo niet, dan ga ik later nog naar een camping. Tegen 10€ bijbetaling kan ik daar overnachten incl. ontbijt. Daar klaag ik niet over. Het is een mooi oud pand, keurig opgeknapt, heerlijke douche. De fiets kan vanaf de straatkant, via de entree met schuine kelderdeuren, in de kelder gestald worden. De tent mag daar ook drogen.

Na een heerlijke douche en het uitspoelen van mijn fietsbroek, wandelen we het centrum in en strijken we na wat geslenter bij een pizzeria neer. Het lijkt een leuke stad, met veel oudbouw (na oorlogstijd opnieuw opgebouwd in dezelfde stijl). Wel een tikkeltje te netjes; maar wellicht is dat nog versterkt doordat Koning Alexander hier onlangs is geweest. We slapen wat onrustig en omdat bij de geringste beweging de dekbedovertrekken kraken besluit ik op mijn matje te gaan slapen.

Opvallend: de namen boven de entree

Woensdag 26 juni 2013: Middelburg via Vlissingen, Breskens, België naar Philippine: 105 km

We ontbijten samen. Ymke vertrekt naar haar werk, waar half 10 een vergadering start. Ik heb de tent en andere spullen nog in te pakken en doe vervolgens nog een sightseeing. De “Lange Jan” is het meest bekend hier. Ik vertrek naar Vlissingen wat weer heel anders is dan Middelburg. Wat rauwer, groffer komt het over met de industriële terreinen, het fietspad langs de havenloodsen en het zeehaventje. Het lijkt wat meer te leven dan Middelburg, maar dat kan ook het tijdstip zijn (inmiddels is het eind van de ochtend).

 

Ik pak de veerpont naar Breskens; deze vaart overdag elk half uur en neemt alleen voetgangers en fietsers mee. Het is een minuut of 20 varen. Breskens komt over als een saai dorp. Momenteel  ben ik niet echt vooruit te branden. Via de man van de B&B hoorde ik dat Groede een leuk plaatsje zou zijn. Net voor Groede is het  “podium Groede – bunkercomplex” met diverse buitenactiviteiten voor kinderen. Ik strijk neer op het terras en geniet van een wafel met ijs en slagroom en een cola. Cola drink ik zelden, maar met fietsen heb ik er soms trek in.

Ik rijd nog een rondje door Groede, wat een klein kneuterig dorpje is. Blijkbaar vond hier onlangs een gedichtenfestival plaats, als ik de raamposters mag geloven.

Ik fiets door richting en vervolgens langs de kust. Ben onrustig, wil namelijk doorfietsen en eveneens aan de kust blijven hangen. Heb het gevoel overal van te moeten genieten.

Nog een Middelburg, dan in België 

Dan neem ik het besluit om heel doelgericht af te gaan op de vooraf bedachte punten voor deze reis. Dus zet ik me schrap op de trappers, rijd nog even door Sluis, door naar de Koningin Astridlaan in Maldegem  – een lelijke drukke straat. Gelukkig zie ik bij het oprijden van deze straat direct een naambordje, dus de foto is zo genomen.

Ik fiets door naar het Koningin Astridplein in Eeklo.  In Eeklo is helaas nergens een naambordje te vinden, dus fotograaf ik daar buslijnen en plattegrondjes  waar het wel op staat. Ik kan het beide tamelijk vlot vinden, mijn Fietskaart van Nederland biedt over dit grensstukje van België net voldoende informatie.

Ik weet dat ik nu de balans moet opmaken en moet besluiten wat ik wil proberen qua overnachting. Van dit deel van België weet ik niet of ze (boeren)campings hebben. Ik vermoed van niet en mijn ervaring met Nederlandse campings is veel beter dan Belgische. Nederland heeft meer kampeersfeer en tentjes of in ieder geval meestal minder stacaravans dan de Belgische campings die ik ken.

Eerst neem ik natuurlijk nog een Belgische friet. Deze is zo groot dat ik wel even vooruit kan. Ik zet koers terug naar Nederland, naar Philippine. Het is een verrassing waar ik vanavond mijn overnachtingsplek zal vinden. Richting Hulst wordt het hem niet, omdat ik ergens nog het water moet kruisen, wat een omweg oplevert. Bij Philippine spreek ik 2 plaatselijke senioren aan. Er zou een camping bij Braakman zijn 4 km verderop. Ik zeg dat het me niet uitmaakt of het een camping of boerencamping is. Bij het woord boerencamping brandt bij hun een lichtje dat hier aan de rand van het dorp een minicamping is. Of die er nog werkelijk is, weten ze niet. Grappig dat de uitleg van hoe je moet fietsen hier in Zeeuws Vlaanderen al anders uitgedrukt wordt dan ik gewend ben. De man biedt aan mee te fietsen; dat voorkomt taalkundige misverstanden. De camping is er inderdaad nog. Ik ben welkom. De eigenaren zijn de camping aan het afbouwen i.v.m. hun leeftijd, vandaar dat ze ook niet meer op Vekabo staan. Dat verklaart waarom ze niet op het kaartje staan van de Vekabocampings dat ik vooraf geprint had. Ik ben de enige gast. Het is een mooie plek. Als ik ga slapen start er een stevige regenbui, gevolgd door een flits en een onweersdonder. Oh, ik hoop dat dit niet dichterbij komt. Dat is dan wel onprettig en ook wel wat alleentjes hier. Al kan ik dan wel schuilen in het toiletgebouw, een pretje is het niet.

Gelukkig blijft het hierbij.

Donderdag 27 juni:  Philippine via Bierkaaistraat Hulst –Verdronken Land van Saefthinge-Terneuzen- Westerscheldetunnel (fiets in bus) nar Rilland: 129 km

Via de zuidkant van Terneuzen fiets ik doelgericht naar de Bierkaaistraat in Hulst, waar mijn opa de Witte geboren is. Vooraf heb ik gezien dat het een oud vestingstadje is en deze straat binnen de vesting valt; ik moet denken aan Naarden-Vesting. Helaas blijkt er nieuwbouw te zijn en klopt het totaal niet met het plaatje dat ik onbewust gevormd had. Het ligt ook aan water, met aan de overkant een andere straat. Ik had me meer een smalle straat/steeg voorgesteld.

 

Bij de VVV vraag ik informatie op over de bustijden van Terneuzen naar Walcheren/Zuid-Beveland, waarop je je fiets mee mag nemen. Geadviseerd wordt om uiterlijk een uur van te voren te reserveren. Ik kom erachter dat Hulst bekend is van Vos Reinaerde, de verplichte literatuur van de middelbare school.

Het is wat fris vandaag. Na een sightseeing neem ik muntthee en appeltaart. De been- en armstukken gaan weer aan vandaag en ik zet koers richting het Verdronken land van Saefthinge, het grootste brakwatergebied van Europa. Het is minder moerassig dan ik had verwacht. Ik zie Antwerpen liggen, later op de dag, vanuit Beveland zie ik Antwerpen opnieuw.

Zeeuws- Vlaanderen lijkt net wat opener en kaler dan de andere Zeeuwse eilanden. Met tegenwind fiets ik naar Terneuzen. Onderweg zie ik nog enkele grappige stukjes met o.a. het “Knuffelpad” -een klein wandelpaadje waar ook knuffels opgehangen lijken te zijn- , een stukje onverhard en de grappige gehuchtsnamen (die zijn er hier veel), als Roversberg, Reuzenhoek e.d.

In Terneuzen kijk ik weer even rond, bel de bus, eet mijn brood aan de dijk. Ik blijf hier niet superlang, heb nu wel veel indrukken van alle verschillende  plaatsen;  het is even genoeg.

Opvallend vind ik dat ik regelmatig wereldwinkels zie. Ook winkeltjes die door mensen met een handicap bemand worden zie ik een paar keer, in Middelburg en in Vlissingen. Verder  heeft Zeeland,en ook het toerisme hier in dit seizoen,  een hoog senioren gehalte.

Ik fiets richting de bushalte, wat sluisbruggen passerend. Bij het busstation voor de Westerscheldetunnel vraag ik welke bus het is, die om 17.30 uur zou gaan. De buschauffeur zegt dat ik met deze bus wel mee kan, dus rijd ik de fiets naar binnen. Bij de tolplek vlakbij ’s-Heerenbroek word ik afgezet. Hij vindt het niet nodig dat ik voor dit ritje voor de fiets betaal. Vanaf hier volg ik min of meer de LF13b route richting Rilland. Vanochtend leek het weer dreigend, inmiddels is het heerlijk fietsweer. Ik fiets daarom lang door, tot rond 20.30 uur. Dat doe ik deze dagen vaker, op de route naar Middelburg na, omdat het wel tamelijk fris is. Lekker bij de tent koken en hangen is niet aantrekkelijk. Vandaag wordt er opvallend vaak geknald; is dat het carbid schieten en/of het verjagen van vogels? Ik vind Zuid Beveland wat lieflijker dan het stuk vandaag in Zeeuws Vlaanderen. Op Zuid Beveland volg ik een leuke dijkroute. Alle dagen zag ik vlierbloesem, wat ik opvallend vond. Wellicht omdat ik kort geleden over het recept vlierbloesem in deeg te frituren, hoorde.

De camping lijkt een mooi veld, helaas ligt er vrij veel vogelpoep. Niet mijn hobby om daar een grondzeil en tent op te bevuilen en bij het binnen gaan van de tent het risico te lopen dat je poep aan je knieën krijgt en mee naar binnen brengt.

Overdag was mijn rechterknie gevoelig. Echter ben ik lekker door gegaan met fietsen.

’s Nachts heb ik er toch wel wat last van, het lijkt wat stijf geworden te zijn. Ik besluit dat het niet verstandig is om dan morgen nog naar bijv. Bergen op Zoom of Roosendaal te fietsen.

In de ochtend is het druilerig, dus dat versterkt mijn plan om hier de trein te nemen. Onderweg stap ik in Rotterdam nog even uit om een vriendin te bezoeken.

Ik ben lekker uitgewaaid en heb nu ook een beeld van Zeeland.