Fietsen met Lau

Tour de Brabant
Vrijdag 19 juni – Zondag 21 juni

Vrijdag 19 juni
Vanuit Utrecht fietsen we naar Lekkerkerk waar we Lau treffen die vanuit Rijswijk komt. Er staat een rondje Brabant op het programma en het belooft dit weekend heerlijk fietsweer te zijn.

Na het eerste pontje over de Lek halen we lunch in Nieuw-Lekkerland. De dolma’s die ik van een vriendin heb gekregen zullen niet voldoende zijn; zij heeft die van onze druivenbladeren gemaakt.

Bij de Biesbosch vinden we een prima lunchplek. Hier rijden we langs het Biesbosch Museum Eiland waar het gebouw staat waar het architectenbureau van een vriend een prijs mee gewonnen heeft.

Ook de Nieuwe Merwede en de Bergsche Maas steken we per pont over.

Tijdens een pauze op de Loonse en Drunense Duinen belt een vriendin die even een luisterend oor nodig heeft.

Bij de Rustende Jager nemen we een borrel, alvorens de laatste 5 km naar het hotel af te leggen. Ik kan hier hard op fietsen.

Hotel Guldenberg in Helvoirt ligt mooi in het Nationaal Park de Loonse en Drunense duinen; wat anders dan de v/d Valk hotels die langs drukke autowegen liggen. Het hotel ademt de jaren 70 uit. De eetkaart daarentegen is bij de tijd met een ruime keuze. De heren genieten van een uitgebreide rijsttafel en ik ga voor Arabische lekkernijen. Er is de nodige aanloop i.v.m. een hardloop evenement.

Zaterdag 20 juni
Bij het ontbijt mag je de verpakte dingen zelf pakken, verse etenswaar wordt  aangegeven, dit i.v.m. de Corona maatregelen.

De zon lokt ons alweer naar buiten.

In een voortuin verkoopt een kind kersen en maken we een babbeltje met de moeder.

De bermen staan in bloei, een groep mannen rijdt op solexen, maar valt in tweeën door een opengaande brug.

We zijn in de regio van Laurens schoonouders (nabij Reusel).

Wilde zwijnen wroeten met hun snuiten nabij hun mooi aangelegde onderkomens.

Nabij een opvallende uitkijktoren spreken we een wat voller jochie dat voor de eerste keer op fietsvakantie is. Samen met zijn moeder die op een E-bike fietst. Hij houdt de route in de gaten en is enthousiast. Leuk dat hij zo enthousiast is; gezien zijn postuur, had ik dat niet direct verwacht. Zijn vader krijgt hij de fiets niet op, die vindt dat maar niets. Ik vertel hem over onze fietsvakanties waarbij we soms kamperen. Dat lijkt hem ook wel wat, maar dan zal ook moeders afhaken.

Een volgende picknickplek is helaas wat vervuild met afval dat door mensen is achtergelaten. Het huisje dat er staat geeft wel wat schaduw. Sommige wegen zijn wat saai in dit deel van Brabant, waarbij we ons soms storen aan het rijgedrag van automobilisten.

Zodra we de Maas oversteken, bereiken we vlot B&B – Bed en Boterham in Hedel.  De gereserveerde kamers staan op naam van de heren; hun namen staan al op het welkomstbordje aan de buitenmuur gekrijt. Onze gezellig kamer bereiken we via een steile wenteltrap.

Vanavond eten we in de tuin. Michiel en ik verzorgen allerlei lekkernijen en een proeverij van alcoholvrije biertjes.

Zondag 21 juni

De tocht gaat terug via het rivierengebied.

Eveneens passeren we slot Loevestein nabij Woudrichem. Het hier gelegen pontje vaart pas over meer dan een uur, dus maken we een lus naar het oostelijker gelegen Brakel om aldaar het pontje over de Waal te nemen. Op dit pontje accepteert de schipper onze buff niet als mondkapje, maar zelf draagt hij zijn kapje niet over zijn neus, omdat zijn bril beslaat. Daar kan ik me wel boos over maken…kort ga ik een discussie aan, maar het is beter het te laten voor wat het is en de stofkapjes die we ook bij ons hebben op te zetten.

Bij een kerkje in Hoornaar houden we een lunchpauze.

Bij Bergambacht nemen we wederom een pontje en strijken we neer op een terrasje voor onze wegen weer scheiden.

Eenmaal terug appt Laurens dat hij vermoedt waarom we rode bultjes en jeuk hebben……de eikenprocessierups heeft een souvenir achtergelaten. Gelukkig is de jeuk niet al te erg; niet erger dan die van muggenbulten.